Dzień Edukacji Narodowej

W dniu 10.10.2014 r. obchodziliśmy Dzień Edukacji w naszej szkole. To podniosły i za razem radosny dzień dla Nas wszystkich, którzy się w niej uczymy i pracujemy.

Aby umilić, oraz wnieść iskierkę żartobliwej refleksji w tym dniu, Kółko Historyczne we współpracy z Panią L. Teper i Panem Z. Bednarczykiem przygotowali krótki, acz treściwy program artystyczny, który ściśle nawiązywał do naszego święta. Z uczniem Kowalskim i wywołanym przez Niego (oczywiście przez potarcie cudownej lampy Alladyna) Duchem Oświaty, przemierzaliśmy przez niemal wszystkie epoki zapoznając się z  istniejącym w każdej z nich systemem oświaty i wychowania. A jak było ono kiedyś surowe, naocznie przekonaliśmy się patrząc na egipskiego nauczyciela karcącego rózgą nieszczęsnego ucznia, który nie dość starannie  hieroglifami przepisał zadany tekst. Mały Montezuma za słabe postępy w nauce gorzko płakał przyrzekając poprawę trzymany nad ogniskiem podsycanym (jak to rozeźlony Pan Ojciec krzyczał) zielonym pieprzem. Była też pełna odwagi i determinacji Nawojka przeżywająca z bracią żakowską otrzęsiny. Był też i jakże trudny, pełen lęków i ryzyka mroczny czas zaborów. Poprawę w nauce obiecowała Zośka, której mama uświadamiała jak straśnie duzo dutków kośtuje nauka. Było też i o tym, że tak na prawdę to My współcześni jesteśmy beneficjentami nauki którą posiedli i przekazali nam starożytni, a My ją tylko przetwarzamy.

Dnia 13.10.1014 r. odbyła się poniekąd II część uroczystości.  Podejmowaliśmy  bowiem  Dostojnych Gości  - nauczycieli i dyrektorów  ze szkół naszej gminy, kuratorium i z Panem Wójtem na czele. Z Jego to rąk wyróżnieni nauczyciele odebrali nagrody, a my mieliśmy okazję po raz drugi wystąpić z naszą częścią artystyczną. Na koniec nasze koleżanki z kl. szóstej dały mini recital muzyki Podhala. I Szczęść Nam Boże. Przecież każdy z nas jest dla kogoś nauczycielem, jak też i uczniem. 

Uczciliśmy 17 Września

W dniu 17.IX cała nasza szkolna społeczność uczciła pod pomnikiem tych Żołnierzy, którzy bronili naszych wschodnich granic. Tych, którzy wbrew rozkazowi naczelnego wodza podjęli nierówna walkę z wojskami Armii Czerwonej. Tych, których potem podstępnie wymordowano pod Kozielskiem, Ostaszkowem i Smoleńskiem, utopiono w Morzu Białym  i wielu innych miejscach na Wschodzie.    

         

I znów Nowy Rok Szkolny!

Nasz szkolny rok rozpoczęliśmy jak zwykle w naszej pięknie odnowionej szkole, a następnie przeszliśmy do kościoła na koncelebrowana Mszę św. w intencji śp. Żołnierzy 4. Brygady gen. St. Maczka, którzy to w tragicznym Wrześniu 1939 roku wraz z cywilną ludnością z naszej miejscowości i z Jordanowa dali bohaterski odpór Niemcom. Dlatego niemieccy żołdacy w odwecie spalili cała Wysoką (ostały się jedynie 3 domy). Zemsta ich dosięgła także Jordanowa. Nabożeństwo uświetnili także swoją obecnością Żołnierze-kombatanci, Żołnierze 6. Brygady Powietrzno-Desantowej z Krakowa, władze gminne i powiatowe, delegacje z okolicznych szkół i licznie przybyła społeczność z naszej gminy.

Wspólnie modliliśmy się za spokój Ich dusz, za szczęśliwy nowy rok szkolny i za pokój na świecie. Uroczystość zakończyliśmy przy pomniku apelem poległych i honorową salwą. 

"Dla najlepszej Mamy na świecie!"

Już tradycyjnie na Dziń Matki.

Był tort z najlepszymi życzeniami i… trochę stresujący program artystyczny, który wspólnie przygotowaliśmy – to taka podróż w kraj lat dziecinnych, były to scenki odegrane z bajek.

- rozpoznawanie bohaterów z baśni

- rozpoznawanie ścieżki dźwiękowej z dobranocek, oczywiście z czasów dzieciństwa  naszych Mam. 

Odpowiedzi pisały one na karteczkach w postaci testów, które same sprawdzaliśmy! 

Mamy zdały na 6! 

Każda z nich oprócz flakonu dostała dyplom „Dla najlepszej Mamy na świecie”. 

Wigilia w klasie

Kultywowaliśmy także nasze tradycje.

Wspólnie z naszymi Mamami, jak zawsze przy wtórze kolęd, spożyliśmy tzw. Klasową Wigilijkę. Pod choinka były przygotowane przez nas dla rodziców upominki. Jak zwyczaj każe – mieliśmy niezapowiedzianego gościa – naszego księdza katechetę oraz małą siostrzyczkę naszej koleżanki. Jakie ogarniało nas wzruszenie, gdy śpiewają „lulajże-lulaj” a maleńka Milenka słodko zasnęła w ramionach Mamy. Mieliśmy prawdziwe Rodzinne Betlejem…

- O naszych kochanych i troskliwych Mamach pamiętamy przez cały rok, doceniając ich wielkie serce i troskę. Toteż w ferie zimowe spotkaliśmy się całą klasą z Panią Wychowawczynią i nieoceniona Panią K. Zagajską z Gminnego Ośrodka Kultury i pod jej kierunkiem – ucząc się techniki – decupage’u ozdabialiśmy flakoniki dla naszych Mam.

Uroczyste wręczenie ich nastąpiło w Dniu Matki. 

Koniec roku szkolnego

Czas zakończenia roku szkolnego, to czas podsumowań, wspomnień, podziękowań i refleksji. Pracowicie i ciekawie zarazem upłynął nam ten szkolny rok. Swoją typowo szkolną edukację fantastycznie ubogaciliśmy na wycieczkach:

- O życiu klasztornym, ciężkiej i cierpliwej czyli benedyktyńskiej pracy dowiedzieliśmy się właśnie zwiedzając Opactwo Tynieckie w Tyńcu - najstarszy zachowany klasztor polski. Pierwsi Benedyktyni przybyli i osiedlili się tam w ok. I połowie XI wieku, na zaproszenie Kazimierza Odnowiciela.

Mieliśmy okazję zmierzyć się z gęsim piórem w skryptorium.

- Życie mieszczan poznaliśmy w Muzeum w podziemiach Sukiennic, a Zycie dworskie  na Wawelu. Miejsca te zrobiły na nas duże wrażenie. To tak, jakbyśmy odbyli daleką podróż w kapsule czasu.

APEL 3-MAJOWY

Z okazji kolejnej rocznicy uchwalenia Konstytucji Majowej, klasa II G przygotowała uroczysty apel, na którym oprócz wspomnienia wagi i rangi tegoż wydarzenia.

Zorganizowali wystawę prac plastycznych w formie plakatów przedstawiających formacje wojskowe od X do XX wieku.

Wystawiono kolekcję broni siecznej i palnej odpowiadającym odpowiednim epokom historycznym Wojska Polskiego.

Poza tym odbył się koncert pieśni patriotycznych, którego repertuar zawierał utwory os „Pieśni wojów” Galla Anonima aż do pieśni wojskowych i powstańczych z II Wojny Światowej.

Dodać należy, iż pieśni te śpiewano ze śpiewników własnoręcznie redagowanych i wykonanych.