Idą, idą Święta!

W tej kolędzie, kto dziś będzie, każdy się ucieszy

A kto ma co podarować, niechaj prędko spieszy;

Dać dary z tej miary dla Pana małego,

By nabył po śmierci zbawienia wiecznego.

Kuba stary przyniósł dary, masła na talerzu;

Sobek parę gołąbeczków takich jeszcze w pierzu;

Wziął Tomek gomółek i jajeczko gęsie,

A bartek nie miał co dać, stare kości trzęsie.

Walek sprawiał tłuste raki, nierychło z wieczora;

Nałożywszy dwie kobiele, biegł z nimi przez pola

Ale strach napotkał Walka nieboraka,

Stanęły dwa wilki niedaleko krzaka.

Gdy zobaczył owe gady, podskoczył wysoko;

Wielkim strachem przestraszony, wybił sobie oko;

Uciekał przez krzaki, podarł se chodaki;

A wilcy mu targali z kobieliny raki.

Szymek wziął kozę za rogi, prowadzi do Pana;

Śpiewa sobie wykrzykuje danaż-moja-dana!

Koza się zbrykała, powróz mu urwała;

Skoczyła jak dzika do lasu bieżała.

Przeto wziął konia za uzdę, nie miał go kto wsadzić;

Wstyd mu było jak jałówkę za sobą prowadzić.

Chciał wskoczyć na konie, potłukł sobie boki;

A wilcy go targali, ścigając go w skoki.

Stach kudłaty, chłop bogaty wziął czerwony złoty;

Nie chciał się nikomu kłaniać, biegł prędko do szopy;

Uderzył Jurka w brzuch, aż mu kiszki wzruszył;

A Jurko go za łeb, kudły mu osmuszył.

Głupi Wojtek goląc głowę, mówił łatwiej będzie;

Po kolędzie sperki zbierać, gdzie które nabędzie;

Biegł wojtek bez włosów, po śniegu po grudzie,

Cieszą się, śmieją się cha-cha-cha-cha ludzie.

Takoż życzymy wszystkim zdrowych, wesołych i spokojnych

Świąt Bożego Narodzenia

i do siego Nowego Roku 2020!